Co robi święty Mikołaj w czasie wakacji ? Gdzie mieszka?

Takie pytania na pewno spędzają sen z powiek niejednemu dziecku. Dlatego ciekawscy uczniowie z klas II i III wybrali się 4 grudnia br. na wycieczkę do Kopalni Soli w Bochni. Cel był jeden: sprawdzić, czy przypadkiem właśnie tam, głęboko pod ziemią, nie ukrywa się Mikołaj.

Tropiąc ślady Świętego dzieci zwiedziły kopalnię odkrywając z przewodnikiem jej fascynującą historię, brały udział w tanecznej zabawie i pokazie teatrzyku o zdrowym żywieniu.

Ale w wycieczce naj…. naj… najwspanialsze było to, że uczniowie spotkali Mikołaja!  Co prawda strzegł go pilnie diabeł zadający paniom nauczycielkom trudne pytania o grzeczność podopiecznych. Niektórzy musieli odnaleźć się na mikołajowej liście grzecznych dzieci. Ale wszyscy dostąpili zaszczytu spotkania z Mikołajem i zostali obdarowani słodkimi prezentami.

A więc niedowiarkowie! Jeśli wątpicie w istnienie Mikołaja, albo nie wiecie gdzie mieszka, zapraszamy na wycieczkę do Kopalni Soli w Bochni!

Wszyscy znamy baśnie Andersena, Perrault czy braci Grimm, bo któż nie słyszał o Czerwonym Kapturku i Wilku, Jasiu i Małgosi, co posmakowali chatki z piernika, czy o przygodach maleńkiej Calineczki? Pytanie tylko, czy historie te znamy na tyle, by móc pochwalić się tytułem baśnioznawcy? O tę właśnie godność postanowiło postarać się czternastu śmiałków z klas I – III naszej Szkoły, biorąc udział w konkursie pt. „Dawno, dawno temu…”. W pierwszym etapie pretendenci zaprezentowali prace plastyczne,na temat tradycyjnych baśni, spośród których jury wybrało dziewięć. Autorzy tych prac spotkali się w szkolnej bibliotece, by porównać swoją wiedzę. W trakcie zaciekłej rywalizacji, trwającej przez sześć rund, wyłoniona została zwyciężczyni konkursu Blanka Prochownik.

Walka o drugie miejsce okazał się niemniej dramatyczna. W dogrywce zmierzyli się Maksymilian Bąbka oraz Bartek Nocoń, który w efekcie wywalczył drugą pozycję w konkursie, jednak wszyscy uczestnicy konkursu wykazali się dokładną znajomością baśni i zasłużyli na tytuł Baśnioznawcy.

24 listopada br. odbyło się kolejne spotkanie naszego klubu. Rozmawialiśmy na temat książki Mariusza Niemyckiego pt. „Zuzia na zamku Białej Damy”.

Akcja tej książki okazała się bardzo ciekawa i zaskakująca. Główna bohaterka przeżyła mnóstwo przygód, ale także wiele wewnętrznych rozterek. Przekonała się, że w życiu trzeba czasami podejmować bardzo trudne decyzje. Szczęśliwie Zuzi udaje się udaremnić kradzież portretu Białej Damy z zamku w Kórniku oraz pomóc przyjaciołom.

Kolejne spotkanie odbędzie się już 15 grudnia, na które gorąco Was zapraszamy. Tym razem będziemy rozmawiać na temat książki Toma McLaughlina pt. „Premier z przypadku”.
Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie czy dziecko może zostać premierem rządu? W polityce zdarzają się przecież różne przypadki. Czy chłopiec poradzi sobie z trudnościami panującymi w świecie polityki?

Drugoklasiści mają wyjątkową okazję zwiedzania wielu krakowskich obiektów w ramach programu Akademia Młodego Krakowianina. Tym razem w listopadzie ciekawscy uczniowie z klasy 2a i 2b zaglądali do najnowocześniejszego obiektu w Europie- Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów. Duże wrażenie na uczniach zrobiła wiadomość, że ten ogromny zakład został wybudowany tylko w przeciągu dwóch lat. Dzieci podziwiały przyjeżdżające śmieciarki, składowisko odpadów w bunkrze, a także pracę operatora czerpaka. Odwiedzający zdziwili się, że mimo składowiska kilkunastu ton śmieci w pomieszczeniach obiektu nie czuć nieprzyjemnych zapachów. Okazało się, że nowoczesny system wentylacji jest jak magia.

Uczniowie odetchnęli również z ulgą, kiedy dowiedzieli się, że ta ogromna, przerażająca góra śmieci, którą co chwilę powiększały kolejne dostawy śmieciarek, nie tylko nie zanieczyszcza miasta, ale dzięki nowoczesnemu procesowi spalania jest zamieniana w energię elektryczną oraz ciepłą wodę dla mieszkańców miasta.

Nieprzyjemne uczucia wzbudziły tylko duże, zniszczone, brudne pluszowe misie wygrzebane ze sterty śmieci i zawieszone przy balustradach bunkra przez pracowników Ekospalarni. Tak, tak… to cmentarzysko starych zabawek to na pewno sprawka dzieci, którym znudziły się pluszaki… To była wyjątkowa lekcja ekologii, nowoczesnych technologii, a także lekcja wychowawcza. Bo każdy obiecał sobie, że jego pluszowe zabawki nigdy nie podzielą losu miśków z Ekospalarni.